|
Een eekhoorn, op de heide, wast zich
met licht.
Een dood blad daalt,
zachtjes gedragen door de wind.
En de wind zwaait het blad
net boven de eekhoorn; de
wind wacht, om het te zeggen, licht
op de heide, laat
de eekhoorn op de
eik van de open plek waar hij
graag zwaait als
een blad van licht.
Maurice Carème
|