|
Charles BAUDELAIRE ! (1821-1867)
De uilen
Onder de zwarte taxusbomen die hen beschutten, staan de uilen netjes, evenals buitenlandse goden, Dardant hun rode oog. Ze mediteren.
Zonder te roeren zullen ze staan tot het melancholische uur, wanneer de schuine zon duwt, zal de duisternis tot rust komen.
Hun houding ten opzichte van de wijzen leert dat hij in deze wereld moet vrezen voor het tumult en de beweging,
de man dronken met een voorbijgaande schaduw Altijd de straf draagt voor het hebben willen veranderen van plaats.
|