|
Een eekhoorn, op de heide, wast
zich met licht.
Een dood blad daalt,
zachtjes gedragen door de wind.
En de wind zwaait het blad
net boven de eekhoorn;
de wind wacht, om het neer te leggen,
licht op de heide,
laat de eekhoorn
op de eik van de open
plek waar hij graag zwaait
als een blad van licht.
Maurice Carême
|