|
De
Fragment
molen ¿ Terwijl voor mij, In de twijfelachtige helderheid waarin de vorm werd geschetst, Staande op de heuvel als een levend monster waarvan de maan op het gras de enorme schaduw verspreidt, draaide een immense molen zijn armen in de wind. Waar komt het vandaan dat ik toen zag, zoals men in een droom ziet Een angstaanjagend lichaam dat opstijgt en ligt Totdat het het verre uitsteeksel van het voorhoofd raakt, De oude molen groeit zo buitenproportioneel dat zijn armen, draaiend met een geluid van wieken, plotseling verloren in het midden van de sterren, Om terug te vallen, glinsterend met een gouden stof dat ze hadden gestolen uit de gewaden van de kometen? Dan, als om hun sublieme veroveringen weer te zien, daalden ze nauwelijks af, ze gingen weer omhoog.
(23-24 oktober 1897)
Guy de Maupassant, Diverse gedichten
|